நகரத்தின்
பல தெருக்களை
அடையாளம் காட்டும்-உன்
இரு சக்கர வாகனத்திற்கு நன்றி..
உன்னோடு
இருக்கும்போது மட்டும்
காலை
தனது பெயரை மாலை என
வேகமாக மாற்றிக் கொள்கிறது..
இன்று முழுவதும்
உன்னோடுதான்
பேசிக் கொண்டிருந்தேன்.
ஆனாலும் பார்
சொல்ல வந்த செய்திகளில்
இன்னும் நான்கு மீதம் இருக்கிறது..
நாம் இருவரும்
பேசி முடிக்க நாட்கள் போதாது..
வருடங்கள் பலவற்றை
வாடகைக்கு வாங்க முற்படுகிறேன்..
சரி..
நான் கிளம்புகிறேன்..
தனியாய் செல்வதாய்
நினைக்க வேண்டாம்
உன் நினைவுகளை துணைக்கு
அழைத்துச் செல்கிறேன்.
வீடு திரும்பியவுடன்
கண்ணாடியைப் பார்த்தேன்.
கிளம்பும்போது
கொண்டு வந்திருந்த வெட்கத்தை
உன்னிடம் தந்து விட்டு
வந்திருக்கிறேன்..
குளிப்பதற்கு
யோசிக்கிறேன்.
ஏனென்றால்
உன் கை ரேகைகள்
தண்ணீரில் கரைந்து போகும்.
இப்போது..
உன் வீட்டில் நீ.
என் வீட்டில் நான்.
நம் நினைவுகள் இன்னும்
கடற்கரையை விட்டு
எழுந்து வரவில்லை.
மாலை கடற்கரையில்
பேசிக் கொண்டிருந்தபோது
நீ செய்த குறும்புகளை
இரவு இல்லத்தில்
உறங்கும்போது
மனசு மறு ஒளிபரப்பு செய்கிறது.
சரி நான் உறங்குகிறேன்..
அருமை.அனுபவித்தவர்களுக்குத் தெரியும் அந்த ,அவஸ்தையும் சுகமும்!
ReplyDeleteஅருமையான
ReplyDeleteபசுமையான
இனிமையான
இன்பமான
குதூகலமான
நினைவுகள் தான் ! ;)))))
//நாம் இருவரும்
ReplyDeleteபேசி முடிக்க நாட்கள் போதாது.
பல வருடங்கள் தேவைப்படுகிறது//
குஷியோடு
“சரி நானும் கிளம்புகிறேன்”
இப்போது.
மாலை கடற்கரையில்
ReplyDeleteபேசிக் கொண்டிருந்தபோது
நீ செய்த குறும்புகளை
இரவு இல்லத்தில்
உறங்கும்போது
மனசு மறு ஒளிபரப்பு செய்கிறது.
செய்யட்டும் செய்யட்டும் அப்போ தானே அதை நாங்க கவிதையாய் ரசிக்க முடியும் . அருமைங்க .
கண்ணாடியில் விட்டு வந்த வெட்கம் மிக அருமை. மற்ற கவிதைகளும் இனிமைதான். அசத்துறீங்க கவிஞரே...
ReplyDeleteசொல்லமுடியா உணர்வுகளை
ReplyDeleteசொல்லமுடியாமல் விழுங்கி
ஏதோ சொல்லிவிட்டு
சொல்லாமல் சொல்லி
பேசிய வார்த்தைகள் எல்லாம்
கண்மணிக்குள் கருவாக நிற்கிறதே...
அழகான கவிதை நண்பரே.
கவிதையை பாராட்ட நினைக்கிறேன்.முடியவில்லை. காரணம் இன்னும் நான் உங்கள் கவிதையின் தாக்கத்தில் இருந்து விடுபடவில்லை!
ReplyDelete''..நாம் இருவரும்
ReplyDeleteபேசி முடிக்க நாட்கள் போதாது.
பல வருடங்கள் தேவைப்படுகிறது...
உண்மையும் அது தானே! இருமை நல்ல காதல் வாழகள் வாழ்த்துகள்.
வேதா. இலங்காதிலகம்.
இப்போது..
ReplyDeleteஉன் வீட்டில் நீ.
என் வீட்டில் நான்.
நம் நினைவுகள் இன்னும்
கடற்கரையை விட்டு
எழுந்து வரவில்லை.
>>>
தனித்திருந்தாலும் சேர்ந்திருப்பதுதானே காதலுக்கு இலக்கணம்
அழகு
ReplyDeleteமெண்மை
கவிநயம் கவிதை கலக்கல் கவிஞரே
பேசிக் கொண்டிருந்தபோது
ReplyDeleteநீ செய்த குறும்புகளை
இரவு இல்லத்தில்
உறங்கும்போது
மனசு மறு ஒளிபரப்பு செய்கிறது.//
நினைவுகள் பிடித்தவர்கள் பின் செல்லும் என்பதைச் சொல்லியிருக்கும் விதம் அழகு சகோ.
அழகான காதலின் ஆழமான உணர்வுகளை மெல்லிய மயிலிறகு வருடும் சுகத்தோடு அனுபவிக்கத் தருகிறீர்கள். அபாரம். பாராட்டுகள் மதுமதி.
ReplyDeleteமாலை கடற்கரையில்
ReplyDeleteபேசிக் கொண்டிருந்தபோது
நீ செய்த குறும்புகளை
இரவு இல்லத்தில்
உறங்கும்போது
மனசு மறு ஒளிபரப்பு செய்கிறது.
காதலின் இலக்கனம் இது தானோ...அருமையா இருக்கு..
//இரவு இல்லத்தில்
ReplyDeleteஉறங்கும்போது
மனசு மறு ஒளிபரப்பு செய்கிறது//
சரி சரி நானும் கிளம்புறேன்
வீடு திரும்பியவுடன்
ReplyDeleteகண்ணாடியைப் பார்த்தேன்.
கிளம்பும்போது
கொண்டு வந்திருந்த வெட்கத்தை
உன்னிடம் தந்து விட்டு
வந்திருக்கிறேன்..
அருமை வரிகள்.அருமைக் கவிதை வாழ்த்துகள்
காதல் கனவுகளில் மிதந்தால் கவிதை வரும் .
ReplyDeleteஉங்கள் கவிதைகளில் மிதந்தால் மீண்டும்
காதல் கனவுகள் வரும்.
sari , naan kilambugiren ......
// குளிப்பதற்கு
ReplyDeleteயோசிக்கிறேன்.
ஏனென்றால்
உன் கை ரேகைகள்
தண்ணீரில் கரைந்து போகும்//
அருமை! கண் சிமுட்டினால் காதலன் (அந்த நொடி)
மறைவானே என்ற காதலி போல் இங்கே கை ரேகைகள் கழுவினால் போய்விடும் என்ற யோசனை(கற்பனை) மிக மிக
அருமை! பாராட்டுக்கள்!
சா இராமாநுசம்
எனக்கு ஒரே ஒரு குறை அண்ணா ஆண்களின் காதல் கவி எழுத கஸ்ரப்படுவேன் உங்கள் கவி வாசித்து இப்போது அக்குறை மறைந்து போகிறது....
ReplyDelete//குளிப்பதற்கு
ReplyDeleteயோசிக்கிறேன்.
ஏனென்றால்
உன் கை ரேகைகள்
தண்ணீரில் கரைந்து போகும்.//
அனுபவபூர்வமான காதல் கவிதை. கலக்கல்.
எனக்கும் கவிதையை விட்டு வெளியேற
ReplyDeleteமனம் வரவில்லை
படங்களுடன் பதிவு அற்புதம்
தொடர வாழ்த்துக்கள்
Tha.ma 12
ReplyDeleteசுகமாய் அனுபவித்து எழுதிய வரிகள் !
ReplyDeleteஉங்கள் வரிகள் என்னைக் காதலிக்கத் தூண்டுகின்றன. அருமையான கவிதை வரிகள். வாழ்த்துக்கள்.
ReplyDeleteசுகமான, அழகான காதல் கவிதை.... வாழ்த்துகள்.
ReplyDeleteடொமைன் வாங்கியதற்கு வாழ்த்துக்கள்...கவிதை அழகாக உள்ளது...
ReplyDeleteஅண்ணா உங்களுக்கு நான் வெர்சாட்லைட் விருதை பரிந்துரை செய்து கொடுக்கிறேன்.தயைகூர்ந்து பெற்று கொள்ளுங்கள்
ReplyDeleteஅருமையான் பதிவு படிக்குபோதே கிறங்கட்கும் வார்த்தைகள்.
ReplyDelete//உன்னோடு
ReplyDeleteஇருக்கும்போது மட்டும்
காலை
தனது பெயரை மாலை என
வேகமாக மாற்றிக் கொள்கிறது..//
அழகான கற்பனை..!
இப்போது..
ReplyDeleteஉன் வீட்டில் நீ.
என் வீட்டில் நான்.
நம் நினைவுகள் இன்னும்
கடற்கரையை விட்டு
எழுந்து வரவில்லை.
மாலை கடற்கரையில்
பேசிக் கொண்டிருந்தபோது
நீ செய்த குறும்புகளை
இரவு இல்லத்தில்
உறங்கும்போது
மனசு மறு ஒளிபரப்பு செய்கிறது.
வணக்கம் அன்புச் சகோதரரே தங்களின்
கவிதை மிக அருமையாக உள்ளது .ஆரம்பமும்
முடிவும் ஒரு நிகழ்வினை நேரடியாகக் கண்டு
களித்ததுபோல் ஓர் உணர்வு மனதினில் எழுந்தது .
மிக்க நன்றி பகிர்வுக்கு .