உயிரைத்தின்று பசியாறு-அத்தியாயம்-1

  உயிரைத்தின்று பசியாறு 

க்ரைம்..க்ரைம்..க்ரைம்

-மதுமதி

2011 ம் வருடம் ராணிமுத்து நாவலில் வெளியான எனது க்ரைம் நாவலை இங்கே தொடராக எழுதுகிறேன்.

நன்றி

ராணிமுத்து

                         

                                 அத்தியாயம்-1

                சென்னை மெரினா கடற்கரை.

                        மே மாதம் என்பதால் அதிகமாக உழைத்த ஆதவன் தனது இருப்பிடம் நோக்கிச் சென்று ஒரு மணி நேரம் ஆகி இருந்தது.
                        நகத்தைக் கடித்து துப்பிக் கொண்டே திரும்பித் திரும்பி பார்த்துக் கொண்டிருந்த பூஜாவை நோக்கி ஓட்டமும் நடையுமாக வந்தான் அலெக்ஸ்..
அவன் அருகில் வந்ததும் இடுப்பில் இரண்டு கைகளையும் வைத்தவாறு அவனை ஒரு முறை முறைத்துவிட்டு,

''என்ன அலெக்ஸ்..கொஞ்சம் முன்னாடியே வரக்கூடாதா..எவ்வளவு நேரம் வெயிட் பண்றது"

                       என்று கோபத்துடன் சொன்ன பூஜா, அவனைப் பார்க்காமல் முகத்தை திருப்பிக் கொண்டாள்.

"ஸாரி பூஜா.ஆறரை மணிக்கு வந்துடலாம்ன்னு எவ்வளவோ முயற்சி பண்ணினேன்..முடியல லேட்டாயிடுச்சு.''

''நான் ஒரு மணிநேரத்துக்கு முன்னாடியே வந்துட்டேன் .வர்றவங்க போறவங்க எல்லாம் எப்படி கமெண்ட் பண்ணிட்டு போறாங்க தெரியுமா? ''
                     என்று அவனைப் பார்த்து சொல்லிவிட்டு மீண்டும் முகத்தைத் திருப்பிக் கொண்டாள்.

''ஸாரி பூஜா இனிமேல் சொன்ன நேரத்துக்கு முன்னாடியே வந்துடுறேன்.ப்ளீஸ்..ப்ளீஸ்''

                    என கெஞ்சியபடி அவளது முகத்தை திருப்பினான்..

'' ஆமா ஆறு மணிக்கு வரச்சொன்னா ஏழு மணிக்கு வர்றது அப்புறம் ஸாரி ப்ளீஸ் ன்னு சமாதானம் பண்ணவேண்டியது....அங்கப்பாரு பீச்சுல இருக்கிற கூட்டம் கொஞ்சம் கொஞ்சமா குறைஞ்சிக்கிட்டே இருக்கு.எல்லாம் வீட்டுக்கு கிளம்பிட்டு இருக்காங்க. நீ இப்போ வர்றே"

''எல்லோரும் போகட்டும் பூஜா..அப்பத்தானே நமக்கு வசதி"

                   குறும்பு கொப்பளிக்க அவன் சொல்ல செல்லமாய் முறைத்த பூஜா அவனது தலையில் சின்னதாய் குட்டிவிட்டு,

''இங்கப்பாரு அலெக்ஸ்..இன்னும் அரை மணிநேரம் தான் இருப்பேன் .அதுக்குள்ள என்ன பேசணுமோ பேசி முடிச்சிடனும்..அதுக்கு மேல என்னால இங்க இருக்க முடியாது"

"சரி பூஜா.இங்க வேண்டாம்..வா அப்படி ஓரமா போய் உட்காருவோம்"

                  இருவரும் மணலில் மெதுவாய் பத்து நிமிடங்கள் நடந்து ஆள்நடமாட்டம் இல்லாத இடத்தில் அமர்ந்தனர்...நல்ல இருட்டு..தூரமாய் எரிந்து கொண்டிருக்கிற மின்சார விளக்குகளின் பார்வை படாத இடம்.

""ஏய் அதை அப்படி ஓரமாய் வச்சாத்தான் என்னவாம்?ஏன் இன்னும் சுமந்துட்டு இருக்கே?''

                  அவன் சொன்னதும் சின்னதாய் புன்னகைத்த பூஜா மார்போடு அணைத்திருந்த நோட்டு புத்தகங்களை ஓரமாய் வைத்தாள்..

"அலெக்ஸ்..யாருமில்லாத இடத்தில் வந்து உக்காந்திருக்கோம் பயமாயிருக்கு..அதுவுமில்லாம இருட்டா வேற இருக்கு .. வெளிச்சம் இருக்குற பக்கம் போயிடலாமே"

 "ஆமா வெளிச்சம் வேணுமின்னா அரைக்கிலோ மீட்டர் நடக்கணும் பரவாயில்லையா? நாளைக்கு அமாவாசைன்னா இன்னைக்கும் இருட்டு இருக்கத்தான் செய்யும்..நாம் என்ன விடியற வரைக்குமா இருக்கப்போறோம்..
இன்னும் அரை மணி நேரத்துல கிளம்பிடப்போறோம்''

"சரி அலெக்ஸ் அதவிடு வீட்டுல என்னைபத்தி சொல்லிட்டியா?

"இங்கப்பாரு பூஜா நான் தான் அடிக்கடி சொல்றேனே ,எங்க வீட்டுல எந்த பிரச்சனையும் இல்லைன்னு"

"சரிதான் அலெக்ஸ்..இருந்தாலும் உங்க வீட்டுல ஒரு வார்த்தை சொல்லிடு அதான் நல்லது"

"நான் சொல்றது இருக்கட்டும்.உங்க வீட்டுல நீ சொன்னியா?"

"இன்னும் இல்ல அலெக்ஸ்"

"ஏன்"
                     பட்டென கேட்டான்.

"பயமா இருக்குடா"
                     என்று சொன்னவளின் முகம் சோகத்தைக் காட்டியது..

"மனசுல இருக்கிறதைச் சொல்ல என்ன பயம்"

"சொல்றது ஒரு பிரச்சனையே இல்ல அலெக்ஸ்..உன்னைப் பத்தி சொல்ல ஒருவேளை வீட்டுல ஒத்துக்காம போய் உன்னைப் பார்க்க முடியாத அளவுக்கு என்னை வீட்டுல சிறை வச்சுட்டாங்கன்னா..அதான் பயமா இருக்கு அலெக்ஸ்
எங்கப்பாவைப் பத்திதான் உனக்கு நல்லாவே தெரியுமே..உன்னை ஏதும் பண்ணிட்டார்ன்னா நான் உயிரோடவே இருக்க மாட்டேன் அலெக்ஸ்"

                    சொல்ல சொல்லவே அழ ஆரம்பித்தாள்.

"ஏய்..எதுக்கு இப்ப நீ அழறே?"

                    சொன்னவன் அவளது கண்களைத் துடைத்துவிட்டு அவளைத் தன் மார்மீது அப்படியே சாய்த்துக் கொண்டான்.

"சரி பூஜா என்ன பண்ணலாம்ன்னு நீயே சொல்லு" 

"முதல்ல நீ உங்க வீட்டுல நம்ம காதலைப் பத்தி சொல்லி அவுங்களை சமாதானப்படுத்து. அப்புறம் உங்க அப்பா அம்மாவை எங்க வீட்டுக்கு வந்து முறைப்படி என்னை பொண்ணு கேட்கச்சொல்லு"

"அதுக்கு உங்க வீட்டுல சம்மதிப்பாங்களா பூஜா''

                    அப்பாவியாய்க் கேட்டான் அலெக்ஸ்..

''சம்மதிப்பாரா மாட்டாராங்கறது அடுத்த பிரச்சனை..மொதல்ல உங்க வீட்டுல பேசு"

''ஓ.கே பேசிடுறேன்"

"எப்போ பேசப்போற"
                    ஆர்வமாய்க் கேட்டாள்.

"உடனே வேண்டாம்.கொஞ்சம் யோசனை பண்ணிட்டு .."
                    அவன் முடிக்கவில்லை இடைமறித்த பூஜா,
"என்ன.. யோசனை பண்ணிட்டா.. நீ யோசனை பண்றத்துக்குள்ள எனக்கு கல்யாணமே ஆயிடும்" என்று சொல்ல,

"பூஜா என்ன சொல்றே''
                     கேட்டவன் அவள் முகத்தையே பார்த்தான்.

"ஆமாம் அலெக்ஸ் திருச்சியில் இருக்கிற எங்க மாமா அவரோட பையனுக்கு என்னை பொன்ணு கேட்டு வர்றதா சொல்லியிருக்காரு..அந்த சம்பந்தம் எங்க அப்பாவுக்கு பிடிக்கலை.இந்த நேரம்பாத்து உங்க வீட்டுல பொண்ணு கேட்டு வந்தாங்கன்னா

எங்கப்பா சரின்னு சொல்லிடுவாரு.நமக்குதான் மதமோ ஜாதியோ தடையா இல்லையே"

"சரி பூஜா அப்படின்னா நான் இன்னைக்கே வீட்டுல பேசிடுறேன்''

                    அலெக்ஸ் சொல்ல பூஜா நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டாள்..

"சரி பூஜா,இந்த இனிமையான நேரத்துல சந்தோசமா ஏதாவது பேசலாமே" 

"பேசலாம்..ஆமா வரும்போது 'உனக்கு ஒண்ணு வாங்கிட்டு வரேன்'னு வாய் கிழிய சொன்ன!என்ன வாங்கிட்டு வந்தேன்னு தெரிஞ்சிக்கலாமா?"

                    அவனது பேண்ட பாக்கெட்டைப் பார்த்தவாறே பூஜா கேட்க,

முழங்காலிட்டு தன் வலது புற பேண்ட் பாக்கெட்டிற்குள் கையை விட்டு எதையோ எடுத்து கை விரல்களை மடக்கியபடி அவளை நோக்கி நீட்டிய அலெக்ஸ்,

"என்னோட உள்ளங் கையில இருக்கு.உனக்கு இது வேணும்ன்னா என்னோட கையைப் பிரிச்சு நீயே எடுத்துக்கோ" என்றான்.

"அப்படியா முயற்சி பண்றேன்.அதுக்கு முன்னாடி அது என்னன்னு சொல்லேன்..ப்ளீஸ்"

"நான் சொல்ல மாட்டேன்..விரலைப் பிரிச்சு நீயே பாத்துக்கோ..வேணும்ன்னா எடுத்துக்கோ"

                    சொன்ன அவனது விரல்களைப் பிடித்து பூஜா இழுக்க முற்பட, கையை உருவிக் கொண்டு எழுந்த அலெக்ஸ் மணற்பரப்பில் மெதுவாக ஓடினான்.இருபது அடி இடைவெளியில் நின்று கொண்டான்..
"வா..ஓடிவந்து பிடி"

"ஏய்..அலெக்ஸ் ஓடாதே நில்லு..உன் உருவமே தெரியல..அங்க ரொம்ப இருட்டா இருக்கு அங்க வேண்டாம் வா..''

'' இருட்டா இருநதாத்தான் த்ரில்லா இருக்கும்...உனக்கு இது வேணுமின்னா என்ன ஓடி வந்து பிடி"

                   பூஜா சுற்றிலும் பார்த்தாள்..ஆள் நடமாட்டம் அறவே இல்லை..

"என்ன பூஜா கிஃப்டு வேண்டாமா?''

''அலெக்ஸ் போதும் விளையாட்டு. தனியா விட்டு போகாதே பயமாயிருக்கு"

"அப்படியா பயமா இருந்தா ஓடி வந்து என்னை இறுக்கி கட்டிப் பிடுச்சிக்க"

"ஓஹோ அதுக்குத்தான் இருட்டான ஏரியாவுக்கு போனியா?இதோ வர்ரேன் வந்து முதுகுலயே ஒண்ணு வக்கிறேன்"

                   என்று சொன்ன பூஜா குனிந்து மணற்பரப்பிலிருந்த தனது நோட்டு புத்தகங்களை அள்ளி மார்போடு அணைத்துக்கொண்டு அலெக்ஸை நோக்கி மெதுவாக ஓடினாள்..அவனும் ஓடினான்..இருபதடி ஓடியிருப்பாள் பூஜா. அவளை ஏதோ ஒன்று தடுக்கி விட குப்புற விழுந்தாள் ..

                  அவளது நோட்டுப் புத்தகங்கள் சிதறி விழுந்தன..

"பூஜா என்னாச்சு"

                  அலெக்ஸ் அவளிடம் ஓடி வந்தான்..

"என்னாச்சு பூஜா''

"ஏதோ தடுக்கி விட்டுடுச்சு''

                  சொல்லிக்கொண்டே எழுந்த பூஜா சுடிதாரில் அப்பிய மணலை உதறினாள்..

''என்ன தடுக்கி விட்டுச்சு வா பார்க்கலாம்"

                  என்று அலெக்ஸ் சொல்ல இருவரும் ஒருசேர அந்த இடத்தில் குனிந்து பார்க்க இருவருமே பயங்கரமாய் அதிர்ந்தனர்..

                 அங்கே..
                 ரத்தம் சிந்திய வயிறோடு ஒரு பிணம் மல்லாந்து கிடந்தது..

----------------------------------------------

                                                                                                    (கொலைவெறி தொடரும்)

 -----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

இரண்டாவது அத்தியாயம் வாசிக்க இங்கே செல்லவும்.. 

 -------------------------------------------------------------------------------                                             
இந்த அத்தியாயத்தை தரவிறக்கம் செய்ய கீழே இருக்கும் இணைப்பில் செல்லவும்.