சரணடைகிறேன்

என் நிர்வாண தேசத்தின்

மன்னனாக முடி சூட்டிக் கொண்ட

மறுநாள் இரவே

என்னை சிறையிலிட்டவன் நீ

இத்தனை வருடங்களாக

சுமந்து கொண்டிருக்கும்

இளமைதனை உன்னிடம்தான்

இறக்கி வைக்கிறேன்..

ஆடைகளிடம்

அடிமைப் பட்டிருக்கும் 

என் இளமை தனை

விடுதலை செய்ய வேண்டி 

கண்களால் விண்ணப்பித்தேன்..

நீ விடுவித்த அந்நொடியே 

என் இளமை

உன்னிடத்தில் அடிமையாகிறது!..

உன் விரல்களே

என் உடைகளைத் திறக்கும்

சாவிகள் என்றிருந்தேன்..

உணர்ச்சிகளுக்கும் அவைதான்

திறப்புவிழா நடத்துகிறது..

குமரியாய் வந்தவளை

குழந்தையாக்கினாய்..

நீ அவிழ்த்தெறிந்த

என் ஆடைகள் உன்னை

சரமாரியாக திட்டிக் கொண்டிருக்க

உனது ஆடைகளைக் கழட்டி

அதனிடம் போட்டாய்.. 

அவை மாற்றி மாற்றி

அணிந்துகொள்கின்றன..

அஃறிணைகளும் 

அதற்குத்தான் அலைபாய்கிறது..

ஆரம்பமானது

அந்தரங்க அத்தியாயம்..

பக்கங்களைப்

புரட்டுவது போல-என்

வெட்கங்களைப் புரட்டுகிறாய்..

அதை மூச்சுக் காற்றினால்

மெதுவாக விரட்டுகிறாய்..

முத்த அம்புகளை எய்தி

என்னை வீழ்த்திவிடுகிறாய்..

மத்த எதையும் நினைத்து 

நேரத்தை நான் தாழ்த்த்வில்லை..

என்னை உனக்கு கொடுக்க 

முற்படுவதற்குள் நீயே

என்னை எடுத்துக் கொள்கிறாய்..

நிர்வாண தேசத்தை

முழுவதுமாய் 

ஆட்சி புரிய ஆரம்பிக்கிறாய்..

அவற்றை வார்த்தைகளில்

அடக்கவே முடியாது..

அவை அடங்கவும் அடங்காது.

முடிவில் சரணடைந்தேன்..

சரணடையும் தருவாயில்

பிறவிப் பயனை அடைவது என்னவோ

அந்தரங்கப் போரில் மட்டும்தான்..

-------------------------------------------------
வாசித்துவிட்டீர்களா..உயிரைத்தின்று பசியாறு
                                              ஈரோட்டு சூரியன்